Witamy w „domu pustyni”

Špela Videčnik, architektka w OFIS Architecture, ekspertka z zakresu warunków ekstremalnych warunkach i wykładowczyni na Uniwersytecie Harvarda, kierowała dużym i doświadczonym zespołem architektów odpowiedzialnych za „dom pustyni” – ambitny projekt firmy Guardian Glass na hiszpańskiej pustyni Goraffe. Teraz mówi o wyzwaniach i celach, które zespół miał podczas realizacji projektu.

Pyt.: Jaki jest główny cel, z perspektywy architektonicznej, który architekt bierze pod uwagę podczas realizacji takiego złożonego projektu?

Istnieje wiele problemów. Najważniejsze jest osiągnięcie najlepszej wydajności budynku w ekstremalnych warunkach, zachowując jednocześnie najlepszą relację między wnętrzem a piękną naturą. Ważne jest, aby zachować otwarte widoki i nawiązać kontakt między mieszkańcem a otoczeniem. Z drugiej strony musimy pamiętać o odporności konstrukcji na silny wiatr i wszystkie siły pionowe oraz oczywiście o właściwościach termicznych budynku, który powinien działać bardzo dobrze w ekstremalnym klimacie tego regionu.

Pyt.: Jakie były Twoje pierwsze przemyślenia i pierwsze odczucia, kiedy firma Guardian Glass poprosiła Cię o wzięcie udziału w tym projekcie? Czy uznałaś to za wykonalne?

To naprawdę wzbudziło nasze zainteresowanie. Oczywiście w biurze mamy do czynienia z bardzo trudnymi projektami, ale bardzo lubimy, takie małe obiekty jak ten, w ekstremalnym środowisku. W ostatnich latach zbudowaliśmy trzy schroniska alpejskie w bardzo wysokich górach, z dużą ilością śniegu, i testujemy ich wytrzymałość oraz samopoczucie alpinistów, którzy z nich korzystają. Szklany dom na pustyni jest częścią tego badania, ale chodzi już o bardzo inny kontekst, klimat i materiał.

Pyt.: Ponieważ jesteś architektką specjalizującą się w trudnych warunkach, jakie są główne wymagania, które powinny spełnić te konstrukcje, aby były solidne i wygodne? Jaka jest najważniejsza rzecz, którą należy wziąć pod uwagę?

Przede wszystkim jest to kwestia klimatyczna. Na Gorafe jest bardzo gorące lato, prawie bez deszczu, silne słońce i wiatr... a zimą występują niskie temperatury i śnieg. Istnieją również skrajne różnice temperatur między dniem i nocą, które również należy wziąć pod uwagę. Budynek musi stawić czoła temu klimatowi i chronić wnętrze przed słońcem, zachowując możliwie jak największą przezroczystość. Udało nam się to osiągnąć dzięki pomocy ekspertów firmy Guardian, którzy zdefiniowali różne powłoki na potrójnym szkleniu — niewidoczne, ale jednocześnie zapewniające izolowane termicznie wnętrze. Zbadaliśmy również aspekt konstrukcyjny szkła — aby szklane ściany były również elementem konstrukcyjnym. W tym budynku nie ma kolumn wykonanych ze stali ani drewna. Dach ze wszystkimi ciężkimi elementami fotowoltaicznymi jest podtrzymywany tylko przez szkło.

Pyt.: Ponadto „dom pustyni” to energooszczędny i samowystarczalny budynek o prawie zerowym zużyciu energii. Jaką rolę w tym procesie odgrywa szkło?

Szkło odgrywa bardzo ważną rolę w tym budynku. W naszych projektach lubimy badać i testować różne rodzaje materiałów. Szkło jest bohaterem naszego projektu i z przyjemnością rzuciliśmy wyzwanie granicom jego możliwości. Tworzenie szklanego domu to zabawa z przezroczystością i odbiciami… Następnie chodzi o sprawdzenie jego właściwości termicznych, aby chronić wnętrze przed nagrzaniem latem i utrzymać ciepło zimą. Trzecim wyzwaniem było stworzenie budynku, w którym nie ma innej konstrukcji niż szkło. Bez kolumn, bez stali, czysta przezroczystość.